چند سالی از فعالیت شبکههای اجتماعی موبایل می گذرد و در این میان در دولت جدید تاکید شده که سیاست بر آن است که تا زمان جایگزین شدن نمونههای مناسب داخلی جلوی فعالیت این شبکهها گرفته نشود.
طبق آمارهای ارائه شده در کشور بیش از 25 میلیون گوشی تلفن همراه هوشمند در دست کاربران است و طبیعی به نظر میرسد که بخش قابل توجهی از کاربران این گوشیها از نرم افزارهای ارتباطی رایگان موبایل نیز استفاده کنند به گونهای که طبق اظهارات وزیر ارتباطات تنها شبکهای مانند تلگرام بالغ بر 13 میلیون کاربر ایرانی دارد.
در چنین شرایطی قطعا حفظ امنیت اطلاعات کاربران اهمیت بسیاری دارد اما برخی از کاربران این شبکهها میخواهند بدانند که اطلاعات معمولی آنها چه اهمیتی برای شرکتهای مربوطه دارد؟ این اتفاق در حالی رخ می دهد که ممکن است حتی سادهترین اطلاعات افراد به شیوه های مختلف مورد سوءاستفاده قرار گیرد. به عنوان مثال طبق آمارهای منتشر شده گفته می شود که 78 درصد سارقان منازل در سراسر دنیا از اطلاعات منتشر شده در شبکه های اجتماعی برای تشخیص خانههای خالی استفاده می کنند.
در این باره سایت مرکز مدیریت امداد و هماهنگی عملیات رخدادهای رایانه ای (ماهر)، در قالب گزارشی به ارائه توصیههایی درخصوص چگونگی حفظ امنیت و حریم خصوصی کاربران این شبکهها پرداخته و متذکر شده است که نحوه ارتباط ما با دیگران، در قرن ۲۱ و پس از ظهور ابزارهای ارتباط جمعی بسیار تغییر کرده است. هر روز، عده زیادی از مردم وارد فضای برخط میشوند تا نظرات، تجربیات، تصاویر و فیلمهایی از خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. از سوی دیگر، افراد ارتباطات شخصی و کاری خود را در شبکههای اجتماعی گسترش داده و به مرور با افراد بیشتری ارتباط برقرار میکنند.
برخی از این شبکهها، بر زندگی شخصی و ارتباطات دوستی تمرکز دارند، برخی دیگر حرفهای بوده و ارتباطات کاری را مدنظر قرار دادهاند و تعدادی هم بر روی اشتراک محتوای چندرسانهای نظیر عکس و فیلم بنا شدهاند. صرفنظر از حوزه تمرکز محتوای این شبکهها، اکثر آنها تعداد بسیار زیادی از مردم در نقاط مختلف جهان را به سمت خود جلب کرده و امکان برقراری ارتباط و اشتراک محتوا میان کاربران را به سادگی و گستردگی فراهم میکنند